woensdag 13 december 2006

Naar het Rijndam

Vandaag dan de verhuizing van Amsterdam naar Rotterdam.
In stoere taal van 020 naar 010. In menselijke taal verlaten we een ziekenhuis dat wat ons betreft fantastisch heeft gedaan wat mogelijk was. De nodige operaties, aandacht en verzorging. De warmte en het begrip die we ondervonden op beide afdelingen. Gewoon fijne mensen die met ons meeleefde. Mensen die wisten wat we doormaakten. Mensen die ons tempo en gevoel van acceptatie op een juiste manier wisten te interpreteren. Kortom mensen die voor ons een steun waren bij het verwerken van ons verdriet. Mensen die er waren voor Mark en voor ons op een manier waarop wij er voor hen zouden zijn. Beter kan niet.

Nou tabee dan oude Wester en stijfsel kissie. Jordaan, tante Leen, Bolle Jan en het Leidseplein. Hoewel we het niet hebben gezien nemen we er toch afscheid van. Kortom samperiosia.





We gaan naar Ketelbinkie en Katendrecht. Naar Hofplein, Lijnbaan en Feyenoord. We drinken een pilsje op het Stadhuisplein en belkimmen de Euromast en denken aan de tekst van Ton Manders:

Weet U het nog??
Weet je wat een Rotterdammer,
Het mooist van Mokum vindt?
Da's de laatste trein naar Rotterdam,
Dat weet toch ellek kind.
Hij vindt Amsterdam wel aardig,
Maar hij doet een dubbele moord,
Voor z'n metro, z'n tunnel, en voor Feyenoord,





















We komen aan in Rijndam. Eén van de eerste die we spreken is de Strijenaar Eef Kruijthof. Hij vertelde dat hij 25 maanden heeft verbleven in het Rijndam,
terug gaat naar Strijen. Toen ik een maand of twee leden een handtekening zetten onder zijn aanvraag voor de aanpassing van zijn woning in het kader van de WVG had ik geen enkele idee waar we nu zelf zouden staan. Eef praat honderd uit en ik luister naar zijn ervaringen die hij heeft in het Rijndam, positief, zonder meer. Eef heeft nog één wens. Hij wil graag al revaliderend, rolstoelfietsend, de polders rond Strijen in. Het klinkt als of je een mens niet meer plezier kan doen. Ik zeg hem toe dit nog eens onder de aandacht te brengen.


Mark vertelt tegen de arts Mevr. Stoffels zijn verhaal en verwachtingen. Hij zegt
nogal nuchter te zijn en graag snel te willen starten met de revalidatie. Dokter Stoffels zegt dat zijn wens op zich geen probleem is maar dat ze langzaam gaat beginnen.
Voorlopig intake en afwachten. Lian en ik lopen de verdiepingen af. We constateren dat dit moet lukken. Mark en wij zullen ons draai hier wel vinden
Het adres is

Rijndam
Afdeling KBA34
Mark van TilborgWestersingel 300

3015 LJ Rotterdam


Vanavond ben ik zelf aanwezig op een avond van nieuwe inwoners van Strijen. Waar ik al bang voor was gebeurd ook. Allerlei voorbeelden van verkeersonveiligheid. De snelheid in de Mookhoek en de verdomde onveilige wegversmallingen. Rustig aan Wilko, je bent nu even Wethouder en geen vader van een 19 jarige die met een dwarslaesie in Rotterdam ligt. Ik laat toch de gevoelens doorklinken en maak mijn praatje af. Ik kijk naar Johan de Pee en zie dat het goed is!!!!

1 opmerking:

Anoniem zei

Lieve familie van Tilborg,

Fijn dat Mark nu in Rotterdam is. Dat zal jullie heel veel reistijd besparen die jullie nu aan Mark kunnen besteden. Het is heel fijn dat jullie de weblog zo goed bijhouden. Iedere dag even kunnen lezen hoe het met Mark en met jullie gaat is heel fijn.

Ik wens jullie ondanks alles goede Kerstdagen met elkaar, en dat het komende jaar heel positief gaat verlopen.

Hartelijke groeten,

Elly Stok