Na een weekje

De vloer

Storten

Slurpende geluiden wekken mij ruw uit mijn slaap. Lian is al uit bed en het is al licht. De slurpende en spetterende geluiden komen van buiten. Dan dringt het tot mij door dat ze vandaag de fundering komen storten. Het lijkt heel wat maar met een slang wordt de smurrie in de tempex bekisting gepompt. Hierna afstrijken en klaar is Kees, in dit geval Jaco. Nu is het een kwestie van een dag rust zo dat het beton uit kan harden.


Vandaag een heuse bouwvergadering thuis. Willem v.d. Wulp van het aannemingsbedrijf, de loodgieter, elektricien en wij natuurlijk. Rond de tafel met de tekeningen en kijken hoe we het besten de stopcontacten, schakelaars en lampen op kunnen hangen. Opletten dat de bediening op de goede hoogte voor Mark komt en waarnodig met afstandsbediening en dimmer. De hedendaagse techniek optimaal benutten. Dus ook leidingen voor internet, cai en telefoon. En voor de zekerheid nog maar een loze leiding want je weet maar nooit. Door de installateur worden voorstellen gedaan en wordt alles nauwkeurig genoteerd.

Ook de loodgieter heeft zo zijn werk. De afvoeren binnen en buiten moet op de juiste plek komen en het sanitair op de goede hoogte. Een kantelspiegel wordt voorgesteld en door Mark akkoord bevonden. De toiletstoel wordt er bijgehaald om alles zo goed mogelijk passend te maken. Besloten wordt de afvoer van het toilet pas op het laatste moment te maken met de stoel erbij. We kiezen ook voor elektrische vloerverwarming om dat die “sneller” is dan gewone vloerverwarming. Nu kunnen we alles nog veranderen. Wat we op de vloer van de badkamer doen weten we nog niet. Tegels of zeil. Alles heeft zijn voor en tegen.

Graven

De tweede belangrijke stap is gezet. Het uitgraven. Een behoorlijk stukje precisiewerk. Al het leidingwerk loopt door het uit te graven gedeelte. Dus zomaar en hap er uit nemen met de graafmachine is uit den bozen. Op de meeste plaatsen wordt dan ook voorzichtig laagje voor laagje weg geschraapt. Als de signaleringslinten zichtbaar worden volgt het ouderwetse handwerk.

Dat het heiwerk een knap stukje precisiewerk is geweest blijkt als de riolering bloot komt te liggen. Op een kruispunt van hemelwater- en vuilwaterafvoer is de heipaal exact langs de leiding naar beneden gemanoeuvreerd.

Rik, de foto van de toeter komt morgen.

De palen zitten er in

Het was vroeg maar dan krijg je ook iets moois.

Zo rond 7 uur vannacht stond Willem v.d. Wulp samen met het bedrijf voor het "heien" van de palen voor de deur. Vader en zoon bleken goed op elkaar ingewerkt. Geruisloos werden de voorbereidingen uitgevoerd.

De heimachine werd de voortuin ingereden en het beton aangemaakt. Het was een compleet bedrijf op wielen. De vier palen van ieder 16 meter lang werden de grond in geheid. Een prima en vakkundig stukje werk van http://www.dutchpridepiling.nl/.

Ik was onder de indruk van de manier hoe zij te werk gingen. Hier onder een fotoreportage.

De start

Nou, de eerst spade is de grond in gegaan. Het werk is netjes uitgezet. De contouren zijn zichtbaar. Vanuit de hoeken kunnen nu de plaatsbepaling plaats vinden. Ook zijn er wat gaten gegraven om het huidige leidingwerk te lokaliseren. Het groen is met de grond gelijk gemaakt en zelf hebben we het straatwerk voor een groot gedeelte er uit gehaald. Woensdag komen de heiers en gaan de palen de grond in. Even rusten en dan volgende week maand de fundering storten. Dat beteken dat in de tussen tijd de bekisting gemaakt zal gaan worden. Mooi, nu begint het echt.
Zelf moeten we nu ook een goed de planning maken want onze slaapplaats komt lelijk in gevaar. Als ze aan de muren gaan beginnen de meterkast en de lichtkoepel dan zullen we moet vertrekken. Ik denk dan we dan maar de woonkamer verhuizen met ons bed. Kortom het worden rommelige weken waarin we ook nog wat verjaardagen te verwerken krijgen. Lian, Reno en ik zelf worden weer een jaartje ouder. Normaal altijd een groot feest maar nu weten we het even niet. Maar ja, helemaal niks doen is ook niet leuk. We zien wel.

Mollen

Dan roept Mark Hij is aan de voorkant van het huis bezig. Lian heeft hem net geholpen om het grasstrookje bij de sloot op te komen. Of ze vervolgens haar vinger in een gaatje in de grond wil steken. Lian die voelt er niet veel voor en roept mij. Na wat uitleg ben ook ik toch wel wat huiverig.
Door de groene jongens van de gemeente zijn mollenklemmen uitgezet en Mark heeft beloofd om ze regelmatig te controleren. Eerder had hij al succesvol een klem omhoog gehaald met daarin zo'n schattig diertje. Ik verbaasde me er over dat zulke kleine diertjes van die grote hopen konden maken, laat staan van die lange gangen.
Maar goed, daar zat hem nu net de kneep. Het gat waar de klem in gezet zat was een open gegraven molshoop. Je ziet dan netjes een gangetje de molshoop in en een gangetje de molshoop uit gaan. Bij het omhoog trekken van zo'n klem zakt het zand het gat in en in negen van de tien gevallen zie je dan de gangetjes niet meer. Nou en zult U zeggen. Klopt, dat zei ik ook. Nou dan volgt er een uitleg van Mark. Deze klem was leeg en moet dus terug het gat in en wel zodanig dat de mol in de goede richting de klem in loopt. Ah, nu begrijp ik het. Dus je moet weten waar dat gat zit. “Juist”, zei Mark, “als je dan nu even met je vinger in het zand wilt wroeten en dat gat op wil zoeken”.
Natuurlijk jongen, logisch, maar wat als nu net die mol aan komt lopen als ik met mijn vinger vrolijk in dat gat zit. Mollen zijn toch blind die zien natuurlijk niet dat het mijn vinger is maar denkt, zo dat is een dikke worm. Hap. Ik opper dan ook om werkhandschoenen aan te doen, een stokje te gebruiken of een schepje. Of beter nog waarom doet hij het zelf niet. Dat is snel uitgelegd. Hij kan er net niet bij, en dat klopte na een demonstratie.
Dan gaan ze vervolgens op je gevoel werken, Ja U leest het goed, ZE, Mark EN Lian dus. Of ik het niet durf wordt er dan slijmerig gevraagd. Of ik bang ben van zo’n klein beestje is dan de volgende vraag.
Ik probeer dat gewroet nog te voorkomen door te wijzen op de besmettelijkheden die zo’n beest bij zich kan hebben en dat ik die dan weer over kan dragen op anderen. Om de één of andere reden geloven ze me niet. Ik buk vervolgens eens om het gat nader te bestuderen. Ja, gewoon een gat in de grond eigenlijk. Ik besluit vervolgens om de zaak snel en doortastend aan te pakken. Ik stamp vervolgens keihard op de grond zodanig dat de mollen onder het voetbalveld via de molshopen de lucht in vliegen. Ik buk snel, graaf als een volleerde grafdelver het gat verder uit tot dat ik de twee gaten zie. Vol trots toon ik het gat aan Mark en Lian. Lian schiet in de lach. Mark zucht een keer, schud zijn hoofd en plaats de klem in het gat.