De "laatste"operatie

Terwijl ik de dag boven dit stukje tik betrap ik mij er op dat het maar goed is dat het programma Word dit juist aangeeft. Ik heb weinig besef van de dagen. ’s Morgens wat boodschapjes en opruimen. Joost naar school en Reno naar het werk. Na het weekend vertrekt Annemarie weer naar Eindhoven. Rond de middag naar het AMC waar ik Lian en Mark weer zie. We praten dan over de ochtend in het AMC. Belangrijk want dan komen de artsen hun ronden doen en hebben ze misschien wat nieuws. ’s Middags en ’s avonds bij Mark. Rond acht uur weer naar Strijen. Wat bellen met de familie en thuis gekomen eten en wat visite. Lijstje voor de volgende dag maken en tegen twaalf uur belt Lian vanuit het ziekenhuis met het “laatste nieuws”.

Vandaag werd Mark geopereerd en dat is goed gegaan. De wonden aan zijn been zijn dicht gemaakt en het zou er keurig uit zien. Na de operatie was Mark snel hersteld en hij zat al rap aan een broodje kroket. Dat zat wel goed dus. Zelf was ik vanochtend behoorlijk beroerd en pas laat in Amsterdam. Het weer was weer eens slecht en de wegen overvol. Maar ja, na vandaag nog één keer en dan is Mark “thuis” in Rotterdam. Dan wordt het allemaal anders.

We ruimen de ziekenhuiskamer van Mark wat op en selecteren wat spullen die we alvast mee naar huis nemen. Kaarten en brieven hebben we ingeplakt en de weblog met de reacties zitten uitgeprint in een map. Mark heeft het huiselijk ingericht maar we moeten woensdag gaan verhuizen. Straks dus maar wat mee naar huis nemen. Op advies van de verpleging hadden we de eerste dagen wat herkenbare spullen uit de kamer van Mark meegenomen. Zo lag er op zijn nachtkastje een folder van café de Mafketel in Rotterdam en een waarschuwing van de politie in verband met verkeerd parkeren. Deze heeft Mark een jaar of 12 terug gekregen als aandenken van Jan Doolaard die toen wijkagent was in de Afrikaander wijk in Rotterdam. Mark had altijd ontzag voor Jan (wie niet trouwens) en onderhield de laatste maanden de tuin bij Jan en El. De zingende en dansende Kerstman van tante Cora laten we staan evenals de ballon van Roll. (was het nou Ernie of Bert?). De muur met Feyenoord sjaal en vlag blijft ook onberoerd.

Mark blijft overal de draak me steken. Zo vertelde hij dat hij toch wel wat klachten heeft over het ziekenhuis. Hij zegt dat hij iedere ochtend wakker wordt van ruziënde zusters voor zijn kamerdeur. Er zouden zelfs regelmatig klappen vallen. Ik vraag hem waar ze dan ruzie over hebben. Mark zegt: Ze maken ruzie om wie mij vandaag mag wassen.”

Groetjes van Mark en tot morgen.