Sinterklaas

Dat 5 december er dit jaar anders uit zou zien dan anders dat wisten we. Ik had vorig jaar voor het laatst het kostuum aangetrokken om bij ouderen in Halsteren en bij de kinderen van basisschool het Spui het sprookje in stand te houden. Daarna rap naar huis, baard weg en met de jongens naar Sint op tv kijken. Hierna pakjesavond. Traditiegetrouw met erwtensoep en pannenkoeken. Daarna de pakjes in allerlei vormen en met een gedicht. Een echt heerlijk avondje.

Dit jaar veel anders, eerst twee en een half uur in de file naar Amsterdam om daar bij Mark te zijn. Geen pakjes, erwtensoep en speculaas. Mark een bekertje soep en wat vla. Bij niemand stond het hoofd naar dit heerlijkavondje. We waren zo al blij gewoon bij elkaar; Mark in zijn bed en wij er om heen. Wat babbelen, een geintje en af en toe serieus. Mark vertelde dat hij die ochtend op de rand van zijn bed moest gaan zitten. Met behulp van de fysiotherapeute hield hij dit 2 minuten vol. Hierna trok hij wit weg en werd hij draaierig. Hij werd weer netjes terug gelegd. Wij waren onder de indruk. Kan dat met die rug? “Ja hoor” zei Mark: “ en over een paar dagen zit ik gewoon in de stoel naast mijn bed.” Misschien tegelijk met zijn kamergenoot Jouri Winkelmolen. Ook deze jongen krijgt het niet voor niets. Hij heeft ook de nodige pijn gehad maar knapt gelukkig ook al op. Ze kunnen zich misschien aan elkaar optrekken.


De eerste SMS-jes komen binnen. Hartstikke leuk al die reacties. Het doet Mark zichtbaar goed. Ook zijn we begonnen met het inplakken van al de kaarten die hij ontving. Aan het ophangen is geen beginnen aan. Hij heeft ongeveer 150 kaarten inmiddels. Dat doet hem en ons goed. Ook wij krijgen de nodige kaarten en het is fijn om te lezen hoe mensen mee leven. Ook de onmisbare warme contacten zoals de telefoontjes en de bezoekjes blijven we graag ontvangen. We zijn er niet veel maar het is fijn om U te horen en te zien. Na de boontjes van Hennie v.d. Berg, de hartige taart van Corrie Huisman, de soep en nasi van Danja Driesse, de voortreffelijke schotel van Tea Hagen, smulde we vanavond van de kookkunsten van Yvonne Stolk. En iedereen kookt alsof we er met een regiment van moeten eten dus de vriezer is inmiddels ook gevuld. Heel erg bedankt.