Joost zwarte piet

Joost is vandaag zwarte piet bij de intocht van Sinterklaas in Strijen. Mark heeft gezegd dat Joost dat moet doen en dat hij zelf volgend jaar weer zou komen kijken. "Roll" brengt Joost aan het eind van de dag naar het AMC

Lian belt ’s ochtends naar huis met de mededeling dat het niet veel anders is als de avond ervoor. Koorts, pijn en darmen die niet werken. Voeding en medicijnen via het infuus. Drinken mag hij niet. Hij heeft een drukknop gekregen waarmee hij de toediening van de morfine kan regelen. Uiteraard binnen de perken. In het begin lijkt het of hij op een flipperkast speelt hij blijft drukken met gevolg dat de veiligheid werkt en de morfine toediening blokkeert. Hij wil drinken. Tegen Joost zegt hij dat hij heeft gedroom. Gedroomd van een grote fles Fanta die Joost kwam brengen. Ook enge dromen zegt hij te hebben gehad. Hij droomde dat hij in het water van de karpervijver stond en niet kon bewegen. Annemarie praat met Mark. Hij vertelt haar dat hij wat vreemds voelt in zijn been. Hij weet niet wat hij voelt.

Reno die met een nat washandje het hoofd van Mark koelt. Als ouder zien we dit. De bewondering voor Reno die al zijn ziekenhuisangsten opzij weet te schuiven voor zijn broer Mark. Wat kan een mens veel. En wat zal een mens nog veel moeten de komende maanden. De koorts is er nog maar stabiel. De internist is geweest en wijt de koorts als reactie op het toedienen van het bloed. Waarom is nog de vraag, De darmen blijven stil. Mark geniet van de ijsklontjes die hij af en toe mag hebben. Mark praat weinig en slaapt veel. Af en toe gaan we naar “beneden” In het AMC is een plein met daaraan winkeltjes en een restaurant. Je bent even uit het ziekenhuis gevoel. We drinken er regelmatig een bakje koffie en eten soms een broodje. Met uitzondering van Reno. Die moet echt niets van een ziekenhuis hebben en al helmaal geen eten of drinken.


















Reno is bij Mark die om een slokje water vraagt. Reno loopt om het bed en pakt het water. De buurvrouw van Mark vraagt dan: “Meneer, kan U even kijken of mijn man achter de stapel handdoeken ligt. Reno heeft inmiddels de nodige ziekenhuis ervaring en zegt dat hij zo even zal kijken. Mark vraagt aan Reno wat er is en lacht als hij hoort wat er werd gevraagd. Reno zegt tegen de vrouw dat haar man er niet is. Hier op waarschuwt Reno de verpleging om even met die mevrouw te praten

‘s Avonds onderweg naar huis praten we telefonisch, zoals gebruikelijk de nodige mensen bij en thuis gekomen treffen we de nodige mensen aan om ons te ondersteunen. Er staat zelf een heerlijke maaltijd klaar van de familie v.d. Berg. We genieten van de mihoen en saté.