Het gaat niet echt goed

We komen bij Mark. Eigenlijk alles onveranderd. Geen vooruitgang dus. Hij heeft een redelijke nacht gehad maar nog steeds veel pijn in de rug en buikstreek. We lezen wat kaarten voor en Mark glimlacht af en toe. Men besluit wederom om bloed te geven. Hierop geeft Mark een hevige reactie. Hij krijgt een rode uitslag en zijn temperatuur loopt hoog op tot tegen de 40 graden. Men stopt gelijk met het toedienen van bloed. Kennelijk zit hierin een stof waar Mark allergisch voor is. Welke weten ze niet. Er worden bloed en kweekjes afgenomen. Afwachten nu. Dan blijkt ook dat de darmen van Mark zijn stilgevallen. Hij wordt misselijk en ziek. Tot overmaat van ramp blijkt ook de morfinepomp niet goed te werken en het infuus te lekken. De zaalarts, een doortastende tante, besluit dat er foto’s gemaakt moeten worden van de organen en darmen, Mark pijn vrij gemaakt wordt het infuus en morfinepomp in orde worden gemaakt. Mark wordt terug gebracht naar de verkoeverkamer. Joost en Lian helpen met het brengen en halen. Mark maakt zijn grapjes. Als er wat piept vraagt hij waar Joost nu weer aan zit. Tegen Lian zegt hij dat alles goed komt. De anesthesist zorgt met een morfine shot dat de pijn sterkt afneemt, de foto’s worden gemaakt en alles weer aangesloten. Wat wij niet weten is dat men de foto’s onvoldoende vindt. Men sluit tot het maken van een CT-scan omdat men beschadiging van organen verondersteld. Een chirurgisch team maakt de OK in orde om snel ingrijpen mogelijk te maken. Gelukkig komt het niet zo ver. De pijn komt van rug en ribben. Hierna wordt Mark opgenomen op de mediumcare. Het betreft een neurologische afdeling dus men heeft de nodige problemen om mensen die het niet meer weten op bed te houden. De oude vrouw stapt uit bed om naar het huis van haar moeder te gaan terwijl een ander alles los trekt en een gevecht aangaat met verpleging en artsen. Toch is het goed voor Mark. Hier kan hij goed in de gaten worden gehouden. Weer een onrustige nacht. Mark heeft hoge koorts, veel pijn en is ziek.