De Geus

De familie de Geus komt zijn toezeggingen na. Dat bleek vanmiddag toen zij aan het eind van de dag met drie man sterk met de rollen vloerbedekking en de nodige emmers lijm binnen vielen. De avonduren werden benut om het linoleum in de slaap- en badkamer van Mark te leggen. Onder de deskundige leiding van Kees de Geus werd het linoleum, met een ouderwets tegelmotief, strak in de badkamer gesneden. Ook de slaapkamer onderging een zelfde lot. Als alles is aangeveegd ziet het eruit zoals Mark bij het maken van zijn keuze voor ogen had. Tevreden dus. Hij was ook de eerste die van Kees naar binnen mocht. Trots reed hij zijn kamer in. Gevolgd door de rest van het gezin. Joost zorgde dat alles fotografisch werd vastgelegd voor het “plakboek”

Ook de hal werd voorzien van een stuk vloerbedekking. We hebben er voor gekozen om het grootse gedeelte uit te laten voeren als droogloop cq rij mat. Ziet er netjes uit. Ter voorbereiding van de klus van woensdagavond werd de vloer van de keuken geëgaliseerd zodat daar het linoleum op aangebracht kan worden. Woensdagavond gaat ook de vloerbedekking in de woonkamer erin. Ja, het gaat nu snel. Het wordt nu echt gezellig in huis en we moeten onze levenswijze even wat aanpassen. Tot voor kort namen we het niet al te nauw, wonend op een betonnen vloer en kale wanden. We zullen wat voorzichtiger moeten zijn.

In de bad- en slaapkamer van Mark kunnen “we” nu de laatste klussen doen. Het sanitair verder aansluiten en de regelunit voor de vloerverwarming aansluiten. Ook moet het ventilatiesysteem nog aangebracht worden. Dan zijn kast er in en ook zijn bed.

Ja, zijn bed, dat is nog een verhaal apart. Mark ligt nog steeds op een leenbed van Careyn. Dat lenen is inmiddels huren geworden omdat de aanvraag voor het bed van Mark nog steeds niet is afgerond. Al ruim negen maanden zijn we hiermee bezig. Ja, men voldoet aan het verwachtingspatroon. Eerst lange tijd niets horen, en dan een 2e handsje leveren dat verkeerd in elkaar werd gezet en bij nader inzien niet geschikt was voor Mark. Ik heb dit al eerder beschreven.

De 2e leverancier heeft ongeveer twee maanden nodig gehad om bij ons een huisbezoek af te leggen. Maar ja, we waren nog aan het verbouwen en we dachten: “als alles af is zal het bed er wel zijn”. Tijd zat. Dan informeer je zo eens en men zegt dat we spoedig iets zullen horen. We zijn nu in het voor velen bekenden stadium dat men naar elkaar verwijst. U kent dat wel. De leverancier wacht op toestemming van de zorgverzekering die op haar beurt weer wacht op ontbrekende gegevens van de leverancier. Eén ding hebben ze gemeen. Ze wachten.
Gevraagd naar wat er dan ontbreekt krijg je het antwoord dat men nu even het dossier niet kan raadplegen ivm een computer storing. U hoort nog van ons.









Je voelt dan duidelijk enige boosheid opkomen maar je weet dat het geen zin heeft. Iedereen in deze branche heeft de cursus “ Boze klanten aan de lijn” inmiddels met goed gevolg afgelegd. De diploma’s prijken trots aan de wand. Is het dan toch allemaal waar wat je hoort. Nou, ik ben geneigd het te geloven. We hopen nu maar dat het snel gaat. Volgens de leverancier staat alles klaar en hoeven zij alleen nog maar een JA van de zorgverzekeraar te hebben. Simpel toch. Hoewel, de vraag is in september gesteld. Kennelijk niet zo simpel.

Hieronder zou U wat foto’s verwachten. Terecht, niet ongebruikelijk om mijn verhaaltjes van wat beeldmateriaal vergezeld te laten gaan. Helaas, geen foto’s . Om het uit te leggen moet ik even terug naar de jongens van woninginrichting De Geus. Ik had U verteld dat de vloer in de keuken geëgaliseerd werd. Dat betekent dus dat de vloer nu zacht en nat is.
En laat nu net het fototoestel op het aanrecht liggen. Kan hem hiervandaan zien. Maar dat drogen hè, dat heeft wat tijd nodig. Dus kan ik de keuken niet in en het toestel niet pakken. Nog even wat bedacht met stokken, een bezem een strijkplank en een radiografisch bestuurbare auto bij nader inzien en op nadrukkelijk verzoek van Lian ben ik daar maar niet aan begonnen. Toch vervelend hoor als je dat ding daar zo ziet liggen. Als ik lang kijk heb ik het idee dat het kreng een vervelende grijns op zijn lensdop heeft. Als je er wat langer naar kijkt is het gewoon irritant en ben je in staat om je voetafdrukken dan toch maar in het zachte cement van de vloer achter te laten. Ik kan me nog net beheersen. Ik besluit wel dat als ik morgen dat loeder te pakken heb er voor straf de batterij er voor een dag uit haal. Ik zal hem krijgen. Of is hij een zij?