woensdag 13 juni 2007

GESLAAGD

Je weet eigenlijk beter. Je hoopt van niet. Maar daar was hij dan. De zienswijze tegen de verbouwing. Jammer, zeker omdat diegenen die het niet zien zitten na het indienen gelijk op vakantie zij gegaan. Het is nu vervolgens zo al drie weken wachten omdat zij in hun zienswijze mondeling toe willen lichten. Ik denk dat de hoorzitting ongeveer half juli plaats zal vinden. Dan een advies en een besluit. Als het besluit voor ons positief is dan zitten we zo tegen augustus aan. Zoals ik eerder schreef gaan we er vanuit dat we eind oktober zo ongeveer alles achter de rug hebben en opgeruimd zijn. Het is flink doorbijten en behoorlijk improviseren maar dat hebben we graag voor Mark en de rest van het gezin over.



Mark zelf is de laatste dagen niet echt lekker. Hij heeft zoals bekend veel last van “hooikoorts” Hij was eind vorig jaar aan een kuur begonnen maar deze moest hij stopzetten in verband met de andere medicijnen die hij slikt. Verder was hij het weekend begonnen met het slikken van medicijnen om het overmatige spasme te dempen. Er waren bijwerkingen mogelijk en deze kreeg hij binnen twee dagen ook allemaal. Hoofdpijn, misselijk, beroerd, duizelig, urineverlies en ga zo maar door. In overleg met de arts in het Rijndam is hij gestopt met de medicijnen. Het is nu afwachten.

Zaterdag gaan we de laatste stukken verhuizen. Dan gaat ons bedje echt over van Willem naar Claus. Het wordt langzaam eigen. Vandaag zijn ze van De Geus geweest om boven vloerbedekking te leggen en gordijnen op te hangen. Tja, dan is het af. Dan ziet het er echt uit zoals je het in je hoofd had. Terwijl Johanna de Geus ons aan het helpen was kwamen de broeders de Geus de klus klaren. ’s Middags genoten van een goed gesprek met Niels. Hij kwam een cadeautje brengen. Ik zal U zo vertellen voor wie en waarom. Nee, niet voor Mark. Niels is het zoontje van Johanna en Paul. Hij kwam op zijn rollerskates aan en kwam gezellig in de tuin bij me zitten. Heerlijk onbevangen verhaalde hij over wat hij de laatste tijd had meegemaakt. Het leukste was dat hij dan ook zijn mening gaf. Genieten als zo ventje van een jaar of tien het heeft over zijn zussen, familie en school. Ter geruststelling het was leuk en aardig.

En dat cadeautje zult u zeggen. Daar had ik eigenlijk mee moeten beginnen.
Joost werd na een volle ochtend wachten uiteindelijk rond één uur gebeld met de mededeling dat hij was geslaagd. Zijn VMBO periode sluit hij af. Gelukkig, Ik was toch wel een ietsepietsie ongerust. De talen bij onze jongens zijn niet zo sterk en dan druk ik het zachtjes uit. Maar de vlag hebben we uitgestoken en we zijn trots op hem. Gelet op de omstandigheden waarin hij de laatste maanden zij toetsen en examen moest doen waren niet mals. Echt knap. Joost perfect gedaan jongen.






Ik heb net via MSN met mijn “zusje” in Napels gesproken. Gezellig wat bijpraten. Doen we eigenlijk te weinig. Ieder keer als ik met haar praat zie ik allen de laatste nacht voor me. De nacht waarin we werden gebeld vanuit Nederland over het ongeluk van Mark. Gelukkig komen ook langzaam de herinneringen terug aan die dagen die er aan vooraf gingen. De dagen dat we met de familie Numeroso gezellig door Napels trokken en genoten van de Napolitaanse gastronomie. De sfeer van de oude stad gelegen aan die prachtige baai aan de voet van de Vesuvius. Pompei en Capri in de nabijheid. De pittoreske dorpjes langs de kustweg ten zuiden van de stad. De kust van Almalfi. Sorento is de bekendste plaats. Genieten van de pizza en de Spaghetti con le vongole
Spaghetti e vongole. Als ik tijd heb vertel ik U daar nog wel over. www.portanapoli.com/Eng/Gastronomy/gastronomy.html




















Geen opmerkingen: