zondag 29 april 2007
donderdag 26 april 2007
Vorderingen
We vorderen al aardig met de klusjes in huis. Het nodige schilderwerk is gedaan maar nog niet af. Na wat worstelingen heeft Reno de goede kleuren te pakken.
Ook op de kamer van Joost begint het zijn eigen sfeertje te krijgen. Het plafond gewit en de rest geschuurd. Daar beginnen we het weekend met het schilderwerk.
De verhoogde opstelling voor wasmachine en droger zijn klaar. Ook de CV-installatie is aangepast. In de woonkamer zijn de radiatorplaten vervangen door convectors.
Een aantal van de hulptroepen had voor vanavond een kaartavond gepland in het huis. Van kaarten kwam niets. Het werd lekker bij kletsen met een biertje in de hand op deze zomeravond.
Lian trok vandaag met Ellie van Dommelen naar Wittekamp en Broos in Rotterdam. De "passchoenen" van Lian zouden klaar zijn en dat klopte. Na wat kleine aanpassingen worden nu de nieuwe schoenen gemaakt.
Het programma van Mark lijkt aangepast aan de warmte. Het is minder intensief en de dames en heren van het Rijndam vertoeven volgens mij meer op het terras buiten dan in de fysiozaal. Over het eten was Mark vandaag niet te spreken. Net als George trouwens. Gezamenlijk gingen zij naar het restaurant en tracteerden zij zich zelf op een kipschotel.
Mark kijkt uit naar de dag van morgen. Een lekker lang weekend naar huis. Leven de Koningin, hoezee.
Verder wat foto's. Ik heb inmiddels op goed geluk het kabeltje van het fototoestel aangesloten op de computer en floep, de foto's werden zo op de harde schijf gezet.
Ook op de kamer van Joost begint het zijn eigen sfeertje te krijgen. Het plafond gewit en de rest geschuurd. Daar beginnen we het weekend met het schilderwerk.
De verhoogde opstelling voor wasmachine en droger zijn klaar. Ook de CV-installatie is aangepast. In de woonkamer zijn de radiatorplaten vervangen door convectors.
Een aantal van de hulptroepen had voor vanavond een kaartavond gepland in het huis. Van kaarten kwam niets. Het werd lekker bij kletsen met een biertje in de hand op deze zomeravond.
Lian trok vandaag met Ellie van Dommelen naar Wittekamp en Broos in Rotterdam. De "passchoenen" van Lian zouden klaar zijn en dat klopte. Na wat kleine aanpassingen worden nu de nieuwe schoenen gemaakt.
Het programma van Mark lijkt aangepast aan de warmte. Het is minder intensief en de dames en heren van het Rijndam vertoeven volgens mij meer op het terras buiten dan in de fysiozaal. Over het eten was Mark vandaag niet te spreken. Net als George trouwens. Gezamenlijk gingen zij naar het restaurant en tracteerden zij zich zelf op een kipschotel.
Mark kijkt uit naar de dag van morgen. Een lekker lang weekend naar huis. Leven de Koningin, hoezee.
Verder wat foto's. Ik heb inmiddels op goed geluk het kabeltje van het fototoestel aangesloten op de computer en floep, de foto's werden zo op de harde schijf gezet.
woensdag 25 april 2007
dinsdag 24 april 2007
Procedure
Aanstaande vrijdag komt de aanvraag voor de bestemmingsplanwijziging in de krant. We kunnen dan af gaan tellen tot het startsein gegeven kan worden voor het slaan van de "eerste paal". Komende dagen met de buren de bouwtekeningen bespreken. We kijken er naar uit.
zondag 22 april 2007
Snoeien
Nu dan eindelijk weer een berichtje op de weblog. We hadden onze handen vol aan allerlei andere zaken en de weblog kwam wat op de achtergrond. Er gaat best wel tijd in zitten. Je moet toch zo zorgvuldig mogelijk de berichtjes plaatsen. Er even voor gaan zitten dus en dat was er deze dagen niet bij.
Wat is er gebeurd de afgelopen dagen??? Donderdag was de laatste, meeloopdag in het Rijndam. Van dichtbij werden de dagelijkse zaken en beslommeringen van Mark meegemaakt en er werd van geleerd. De nodige uitleg werd gegeven en toevallig kwam ook de rolstoeldeskundige om de rolstoel aan te meten. De keus is gevallen op de rolstoel van het merk Activator van TNS revalidatie Service. http://www.tnsrijen.nl/ Deze stoel heeft de beste pasvorm vooral bij de rug. Deze stoel wordt nu gemaakt en tevens aangepast voor het aankoppelen van een handbike. Gaat wel ongeveer 10 weken duren. Dus nog even met die “ouwe bak”doorrollen. De planning voor de komende weken wordt doorgesproken met Mark. Er wordt nog steeds vanuit gegaan dat Mark eind mei naar huis mag. Dat wordt dus zoeken naar tijdelijke aanpassingen. Want één ding weten we zeker; de aanbouw is dan nog niet klaar, sterker nog daar moet dan nog aan begonnen worden.
Vrijdag was het vroeg uit de veertjes want het was aanpakken geblazen. Een waterig zonnetje kondigde een mooie dag aan. Het zou zonnig worden met temperaturen van rond de 20 graden. Een mooie dag om in de tuin te werken. Arie den Tuinder en Chris verschenen op het afgesproken tijdstip en er werden werkafspraken gemaakt. Al snel werd de ochtendstilte doorbroken met een senoor geronk van een motorheggenschaar. Gelukkig geen knetterend herrie ding. Met deskundige hand stuurde Arie de heggenschaar langs de flanken van de coniferenhaag van ongeveer 3 meter hoog en meters lang. Binnenkant, buitenkant en bovenkant. Kwamen aan de beurt. Wat eerst een grillige vorm had kreeg nu een strak geschoren uitstraling. Het zachte jonge groen contrasteerde met het donkere en stuggere oude hout.
Chris nam de snoeischaar ter hand net als Mark. Toen de eerste “happen “ uit de diverse struiken werden genomen schrok ik, niet wetende dat dit nog niets was bij wat komen ging. Mark en Chris snoeiden de Lavendel, Spirea, Rozemarijn en Ceder. Hierna schakelde men een tandje bij en was het tijd voor de Dutcia Skabra, Hedra Helix Abboreskums en de Prunus Servilata Anocanus. Na de koffie met worstenbrood was het de meester zelf die de snoeischaar en zaag ter hand nam. Tijd voor het serieuzere snoeiwerk zal ik maar zeggen. Met leden ogen zag ik dat struiken in omvang terug werden gebracht tot nog niet de helft van wat ze ooit waren, bomen die eerst een donkere schaduw achter zich lieten toverde nu een fonkelende en twinkelende speling van licht op het onderliggende gras. Het haast onbegaanbare pad werd open en luchtig. De tuin werd een zee van licht, groen en openheid. Na van de schrik bekomen te zijn moest ik erkennen dat snoeien meer is als het wegknippen van de takken die in de weg zitten. De manier waarop ik het altijd deed. Dit was vakwerk wat de heren, inclusief Mark hadden geleverd. Bewondering voor Mark voor de manier waarop hij met zijn rolstoel door de tuin heen reed en zijn snoeiwerk deed. Tussendoor had Mark ook de tuin op schaal geschets en de planten genummerd. Met “wat “ hulp van Arie en Chris werden al de planten van hun naam voorzien. En ik? Wat deed ik? Ik heb me bezig gehouden met het wegdragen van een niet afnemende stroom aan snoeihout. Klein maken en op de kar gooien. Als je die berg zou zien (foto’s komen nog) zou je denken dat de tuin van de buren ook gelijk gekortwiekt was. En eerlijk gezegd dat was een beetje zo, Per ongeluk hadden we een stuk heg gesnoeid die niet van ons was. Nogmaals sorry.
’s Avonds arriveerde verse troepen die zich bezig gingen houden met het schilderwerk in Reno zijn kamer. Het zag er keurig uit hoewel ik geen nieuwe Picasso of Rembrandt heb kunnen ontdekken. Het was echt zo’n dag die je zuchtend beëindig met de uitspraak: “moe maar voldaan.”
De volgende ochtend fris weer op. Zonnetje schijnt en we willen snel naar het huis. Mark sjeesde al weg richting Prins Clausstraat, gevolgd door Reno Wij moeten eerst om boodschappen. We haasten ons langs de schappen van Albert Heijn en Formido en gaan dan ook snel naar de jongens. Terwijl Joost aan één van zijn laatste werkdagen bij AH aan de slag is gaan wij klussen. We profiteren van het prachtige weer en kiezen er voor om verder te gaan in de tuin.
De grond wordt geschoffeld en een voorzien van een flinke laag compost. Ook worden de druiventakken op de pergola onder handen genomen. Al het dodenhout hebben we er uit gehaald zodat de jonge scheuten hun weg kunnen vinden en een mooi bladerdak kunnen vormen. In oktober hebben we onze eigen wijnfeesten als het goed is. Tijdens het verwijderen van het hout vonden een vogelnestje met vier eitjes van een Merel. Maar waar moeder Merel is gebleven weten we niet.
En Roll? Hij knutselde verder aan de CV-installatie en de opstelling voor wasmachine en droger. Hierna reed hij samen met Mark nog even naar Bergen op Zoom om neefje Mechiel te bezoeken die een gezellige avond had en hen hier in mee wilden laten delen.
Vandaag zagen we moeder Merel weer niet en we vrezen het ergste voor het broedsel
Verder heb ik een duik genomen in de vijver. Op advies van Arie den Tuinder was het simpelweg de zwembroek aan en de vijver in om het te veel aan waterplanten er uit te trekken. Daar kwam me een berg uit. Op de bodem van de vijver is het een deken van wortels die stug zijn en als spaghetti elkaar omarmen Bijna geen doorkomen aan. Maar uiteindelijk is ongeveer één derde op de kant beland. Daar laten we het een paar dagen liggen zo dat de meegetrokken “beestje” terug hun weg naar het water kunnen vinden. De eerste salamanders waren zo terug het water in. Joost had inmiddels zijn hengels uit hun winterslaap gewekt en uitgeworpen in de “oude vijver” Binnen mum van tijd had hij negen vissen aan de haak die de teil ingingen. Inmiddels zijn ze overgebracht naar de nieuwe vijver waar ze met een éénstemmig gekwaak van de groene kikkers, zittend op een lelieblad, welkom werden geheten. Een aandoenlijk moment wat mij deed denken aan de grot van Fabiola in de Efteling met die kikkers en die dansende elfjes op die Indische waterlelies.
Wat is er gebeurd de afgelopen dagen??? Donderdag was de laatste, meeloopdag in het Rijndam. Van dichtbij werden de dagelijkse zaken en beslommeringen van Mark meegemaakt en er werd van geleerd. De nodige uitleg werd gegeven en toevallig kwam ook de rolstoeldeskundige om de rolstoel aan te meten. De keus is gevallen op de rolstoel van het merk Activator van TNS revalidatie Service. http://www.tnsrijen.nl/ Deze stoel heeft de beste pasvorm vooral bij de rug. Deze stoel wordt nu gemaakt en tevens aangepast voor het aankoppelen van een handbike. Gaat wel ongeveer 10 weken duren. Dus nog even met die “ouwe bak”doorrollen. De planning voor de komende weken wordt doorgesproken met Mark. Er wordt nog steeds vanuit gegaan dat Mark eind mei naar huis mag. Dat wordt dus zoeken naar tijdelijke aanpassingen. Want één ding weten we zeker; de aanbouw is dan nog niet klaar, sterker nog daar moet dan nog aan begonnen worden.
Vrijdag was het vroeg uit de veertjes want het was aanpakken geblazen. Een waterig zonnetje kondigde een mooie dag aan. Het zou zonnig worden met temperaturen van rond de 20 graden. Een mooie dag om in de tuin te werken. Arie den Tuinder en Chris verschenen op het afgesproken tijdstip en er werden werkafspraken gemaakt. Al snel werd de ochtendstilte doorbroken met een senoor geronk van een motorheggenschaar. Gelukkig geen knetterend herrie ding. Met deskundige hand stuurde Arie de heggenschaar langs de flanken van de coniferenhaag van ongeveer 3 meter hoog en meters lang. Binnenkant, buitenkant en bovenkant. Kwamen aan de beurt. Wat eerst een grillige vorm had kreeg nu een strak geschoren uitstraling. Het zachte jonge groen contrasteerde met het donkere en stuggere oude hout.Chris nam de snoeischaar ter hand net als Mark. Toen de eerste “happen “ uit de diverse struiken werden genomen schrok ik, niet wetende dat dit nog niets was bij wat komen ging. Mark en Chris snoeiden de Lavendel, Spirea, Rozemarijn en Ceder. Hierna schakelde men een tandje bij en was het tijd voor de Dutcia Skabra, Hedra Helix Abboreskums en de Prunus Servilata Anocanus. Na de koffie met worstenbrood was het de meester zelf die de snoeischaar en zaag ter hand nam. Tijd voor het serieuzere snoeiwerk zal ik maar zeggen. Met leden ogen zag ik dat struiken in omvang terug werden gebracht tot nog niet de helft van wat ze ooit waren, bomen die eerst een donkere schaduw achter zich lieten toverde nu een fonkelende en twinkelende speling van licht op het onderliggende gras. Het haast onbegaanbare pad werd open en luchtig. De tuin werd een zee van licht, groen en openheid. Na van de schrik bekomen te zijn moest ik erkennen dat snoeien meer is als het wegknippen van de takken die in de weg zitten. De manier waarop ik het altijd deed. Dit was vakwerk wat de heren, inclusief Mark hadden geleverd. Bewondering voor Mark voor de manier waarop hij met zijn rolstoel door de tuin heen reed en zijn snoeiwerk deed. Tussendoor had Mark ook de tuin op schaal geschets en de planten genummerd. Met “wat “ hulp van Arie en Chris werden al de planten van hun naam voorzien. En ik? Wat deed ik? Ik heb me bezig gehouden met het wegdragen van een niet afnemende stroom aan snoeihout. Klein maken en op de kar gooien. Als je die berg zou zien (foto’s komen nog) zou je denken dat de tuin van de buren ook gelijk gekortwiekt was. En eerlijk gezegd dat was een beetje zo, Per ongeluk hadden we een stuk heg gesnoeid die niet van ons was. Nogmaals sorry.
’s Avonds arriveerde verse troepen die zich bezig gingen houden met het schilderwerk in Reno zijn kamer. Het zag er keurig uit hoewel ik geen nieuwe Picasso of Rembrandt heb kunnen ontdekken. Het was echt zo’n dag die je zuchtend beëindig met de uitspraak: “moe maar voldaan.”
De volgende ochtend fris weer op. Zonnetje schijnt en we willen snel naar het huis. Mark sjeesde al weg richting Prins Clausstraat, gevolgd door Reno Wij moeten eerst om boodschappen. We haasten ons langs de schappen van Albert Heijn en Formido en gaan dan ook snel naar de jongens. Terwijl Joost aan één van zijn laatste werkdagen bij AH aan de slag is gaan wij klussen. We profiteren van het prachtige weer en kiezen er voor om verder te gaan in de tuin.
De grond wordt geschoffeld en een voorzien van een flinke laag compost. Ook worden de druiventakken op de pergola onder handen genomen. Al het dodenhout hebben we er uit gehaald zodat de jonge scheuten hun weg kunnen vinden en een mooi bladerdak kunnen vormen. In oktober hebben we onze eigen wijnfeesten als het goed is. Tijdens het verwijderen van het hout vonden een vogelnestje met vier eitjes van een Merel. Maar waar moeder Merel is gebleven weten we niet.En Roll? Hij knutselde verder aan de CV-installatie en de opstelling voor wasmachine en droger. Hierna reed hij samen met Mark nog even naar Bergen op Zoom om neefje Mechiel te bezoeken die een gezellige avond had en hen hier in mee wilden laten delen.
Vandaag zagen we moeder Merel weer niet en we vrezen het ergste voor het broedsel
Verder heb ik een duik genomen in de vijver. Op advies van Arie den Tuinder was het simpelweg de zwembroek aan en de vijver in om het te veel aan waterplanten er uit te trekken. Daar kwam me een berg uit. Op de bodem van de vijver is het een deken van wortels die stug zijn en als spaghetti elkaar omarmen Bijna geen doorkomen aan. Maar uiteindelijk is ongeveer één derde op de kant beland. Daar laten we het een paar dagen liggen zo dat de meegetrokken “beestje” terug hun weg naar het water kunnen vinden. De eerste salamanders waren zo terug het water in. Joost had inmiddels zijn hengels uit hun winterslaap gewekt en uitgeworpen in de “oude vijver” Binnen mum van tijd had hij negen vissen aan de haak die de teil ingingen. Inmiddels zijn ze overgebracht naar de nieuwe vijver waar ze met een éénstemmig gekwaak van de groene kikkers, zittend op een lelieblad, welkom werden geheten. Een aandoenlijk moment wat mij deed denken aan de grot van Fabiola in de Efteling met die kikkers en die dansende elfjes op die Indische waterlelies.
Feijenoord-NEC 1-1. Mark en Ab deden hun wekelijkse wandeling naar bedevaartsoord cafetaria het Plein om, ondanks dat de wedstrijd niet werd uitgezonden, op afstand hun cluppie te steunen.
En toen weer HET moment van het weekend. We kijken er inmiddels naar uit. Terug naar het Rijndam. Dat was dus weer een stille tocht naar Rotterdam waar we gelukkig als vanouds aller- vriendelijks werden begroet door Mahmut, George en anderen vrienden en vriendinnen van Mark. Je ziet hem dan weer bijtrekken gelukkig. Hopen dat hij eind mei echt naar huis kan. Gelukkig komen er een paar lange weekenden dus dat moet vol te houden zijn.
zaterdag 21 april 2007
vrijdag 20 april 2007
donderdag 19 april 2007
dinsdag 17 april 2007
School
De drie vrouwen konden er geen genoeg van krijgen vandaag. Niet te stuiten was hun werklust. Hun noeste arbeid leverde een complete schone en stofvrije verdieping op. Behang- en schilderklaar want alles werd ook nog eens met ammoniak afgedaan. Ik was er niet bij maar kan me voorstellen dat het zweten was voor de dames. Heel erg bedankt, Johanna, Christien en mijn eigen Lian.
Die laatste ging ’s middags gewoon verder en nam de verfkwast ter hand. Ik trof haar, samen met Mark, al schilderen aan. De eerste zijkant van het 2e tuinhuisje is nu ook van een kleurtje, en nog belangrijker, van een beschermlaag voorzien.
Ja, Mark was vandaag even in Strijen. Na de B&W vergadering heb ik hem opgehaald in het Rijndam en toerde we naar het Wellant college in Dordrecht. http://www.wellant.nl/ Daar werden we ontvangen door zo’n 25 medeleerlingen van Mark en een aantal leerkrachten. Ik was er even stil van en zij ook toen ze het verhaal hoorden. Was het normaal volgens Hendrik Jans toch enigszins zoeken naar rust en een zitplaat. Nu nam men plaats in de schoolbanken en waren muisstil. We hebben het hele verhaal verteld van het vertrek van Mark uit Strijen op zijn brommertje tot de aankomst vandaag op school in de rolstoel. Aan de gezichten kon je zien dat men het verhaal goed tot zich nam, men luisterde ademloos. Na het stellen van wat vragen en de beantwoording er van werd de taart aangesneden de cola en sinas ontkurkt. Hierna werd er al snel in kleine groepjes met Mark gesproken. Zeker voor herhaling vatbaar. Zelfs kijken we of hij een aantal biologiesessies bij kan wonen. Als laatste deed Hendrik Jans een oproep aan de leerlingen om aanstaande vrijdag te komen helpen in het uitvoeren van een grote beurt in onze tuin. Die dag gaat Arie den Tuinder en Kubus van Hoveniersbedrijf den Tuinder uit de Mookhoek aan de slag. Kan gelijk de compost verwerkt worden die we vandaag voor de deur aantroffen. Ab, bedankt.
Die laatste ging ’s middags gewoon verder en nam de verfkwast ter hand. Ik trof haar, samen met Mark, al schilderen aan. De eerste zijkant van het 2e tuinhuisje is nu ook van een kleurtje, en nog belangrijker, van een beschermlaag voorzien.
Ja, Mark was vandaag even in Strijen. Na de B&W vergadering heb ik hem opgehaald in het Rijndam en toerde we naar het Wellant college in Dordrecht. http://www.wellant.nl/ Daar werden we ontvangen door zo’n 25 medeleerlingen van Mark en een aantal leerkrachten. Ik was er even stil van en zij ook toen ze het verhaal hoorden. Was het normaal volgens Hendrik Jans toch enigszins zoeken naar rust en een zitplaat. Nu nam men plaats in de schoolbanken en waren muisstil. We hebben het hele verhaal verteld van het vertrek van Mark uit Strijen op zijn brommertje tot de aankomst vandaag op school in de rolstoel. Aan de gezichten kon je zien dat men het verhaal goed tot zich nam, men luisterde ademloos. Na het stellen van wat vragen en de beantwoording er van werd de taart aangesneden de cola en sinas ontkurkt. Hierna werd er al snel in kleine groepjes met Mark gesproken. Zeker voor herhaling vatbaar. Zelfs kijken we of hij een aantal biologiesessies bij kan wonen. Als laatste deed Hendrik Jans een oproep aan de leerlingen om aanstaande vrijdag te komen helpen in het uitvoeren van een grote beurt in onze tuin. Die dag gaat Arie den Tuinder en Kubus van Hoveniersbedrijf den Tuinder uit de Mookhoek aan de slag. Kan gelijk de compost verwerkt worden die we vandaag voor de deur aantroffen. Ab, bedankt.
Opdracht architect
Een druk weekend gehad met perfect weer om te klussen. We gaan steeds meer gewend raken aan ons nieuwe huis. Het wordt iedere dag meer een beetje eigen. We hebben door hard werken de teleurstelling van vrijdag achter ons kunnen laten maar wel met de wetenschap dat we maandag wat moet gebeuren. (bedankt Djoel voor je bemoedigende woorden)
We hebben één tuinhuisje geschilderd. Wat een werk is dat zeg. Moet er van de week nog één doen. Ook de daken netjes bekleed met singels. Een hele dag op het dak met ontbloot bovenlichaam geeft toch een behoorlijke verkleuring. Net niet verbrand.
Lian heeft haar schuurwerk boven ook afgerond. Het was één grote stofwolk rond het huis. De auto reden met hun mistlichten aan.
“Roll” was het hele weekend niet te stuiten. De radiatoren vlogen door het huis. Leidingen werden verlengd of juist ingekort. Afvoeren verdwenen om vervolgens op anderen plaatsen weer op te duiken. Waar eerst één wasmachinekraan zat zitten er nu twee. “Altijd handig” roept hij ons toe. Tussen door maait hij het gras en haalt eten. Zondagavond brengt hij Mark terug naar Rijndam zodat wij nog naar een verjaardag kunnen. "Sjapoo"
Vandaag de nodige gesprekken gevoerd over hoe nu verder met de aanbouw. Ik zal het kort houden. Tea den Hartog, die bij ons in de gemeente de hele WMO http://www.invoeringwmo.nl/WMO/nl-NL/ doet zit er kort op en had vorige week de adviserende instantie aangegeven dat er snel een advies moest komen. Vandaag kwam dit telefonisch en woensdag zal het op papier verschijnen. Het kwam er zo’n beetje op neer dat als Lian en ik zouden vertrekken er voldoende ruimte was voor Mark. Wilde we echter bij Mark blijven wonen dan moesten we zelf maar wat aanbouwen. Wat moet je hier nu mee, met zo’n advies. Ik kan hier veel over schrijven maar zal dat maar niet doen. Het gaf ons in ieder geval aanleiding om de architect opdracht te geven met de gewenste uitwerking aan de slag te gaan. Wat de financiële gevolgen zijn weten we niet maar we willen toch als gezin samen verder. Als iemand bij ons het huis uit gaat is dat omdat hij daar zelf voor kiest nooit zal het zijn omdat het moet. Genoeg hierover.
Mark had het druk met zijn zaken regelen. Een vrije dag aanvragen voor vrijdag als Arie den Tuinder en Kubus de tuin komen doen. Mark moet helpen anders gaat het mooi niet door en gelijk hebben ze.
Ook moet er een medische verklaring komen waaruit blijkt dat Mark echt niet naar school kan. De IBG zit er strak in en ze blijven vragen om het diploma waaruit blijkt dat Mark zijn studie heeft afgerond. Dat hij door ziekte niet in staat is zijn studie verder te vervolgen blijkt na telefonische informatie niet mogelijk omdat men geen code heeft om dit in te voeren in de computer???? Wel als je dood gaat. Daar is wel een code voor. We gaan het toch maar met een medische verklaring proberen.
We ontvingen de medische informatie vanuit het AMC. Toch eng om alles terug te lezen maar ook best goed om te constateren dat we altijd goed voorgelicht zijn en het goed hebben begrepen. Alleen de allergische reactie bij de bloedtransfusie blijft onduidelijk. Vooral het lezen van het operatieverslag is indrukwekkend. Je besef dan eens te meer dat het een moeilijke “klus” is geweest voor de artsen.
Een nieuw huis betekent ook nieuwe gordijnen, vloerbedekking en dat soort zaken. Na de eerste adviezen van Ise van ’t Hof was het nu aan firma de Geus uit Puttershoek om ons te adviseren. In de loop van de tijd is er vriendschap ontstaan tussen ons en het gezin van dochter, Johanna de Geus. Op verjaardagen spraken we uiteraard met ouders, broers en zussen van haar en leerden we het woninginrichtingbedrijf kennen. Vooral de manier hoe zij met kennis van zaken spraken over het stofferen van woningen voor het gebruik van een rolstoel maakte ons enthousiast om bij hen te raden te gaan. Vandaar dat wij vanmiddag aan de hand van Kees de Geus door de wereld van vloer-, wand- en raambekleding werden geleid. Hij had al snel door waar onze voorkeuren lagen en we waren wonderbaarlijk snel door alle mogelijkheden heen en hadden onze keus kunnen maken. Tussendoor een kopje koffie en even bij praten met Pa en Ma de Geus en met een tevreden gevoel gingen we huiswaarts. Niet, overigens voordat we een afspraak op zak hadden met Kees dat hij met al de stalen komende maandag in ons nieuwe huis is om alles nog eens te bekijken en op te meten. www.allesduurzaam.nl/bedrijf/huis/woonkamer_inrichten/marmoleum_vloeren/-568061793
Oké, oké, lang genoeg zult u zeggen. Nu de beloofde foto’s. Met het schaamrood op mijn kaken moet ik U zeggen dat ik nog steeds niet de gebruikaanwijzing heb gelezen van de camera. Ik weet hoe ik foto’s moet maken maar nog steeds niet hoe deze op de PC te zetten. Schande eigenlijk maar een kwestie van tijd. Maar ja u moet begrijpen dat we nog steeds zo af en toen van voren niet weten dat we van achter leven.
Lang genoeg voor vandaag. Morgen gaan we met Mark naar zijn school. Ben benieuwd hoe hij en zijn school maatjes reageren.
zondag 15 april 2007
Nog drukker
Vandaag veel gewerkt in het huis en nu naar de verjaardag van Jos.
Morgen weer een uitgebreid verhaal.
zaterdag 14 april 2007
vrijdag 13 april 2007
Teleurstelling
Vandaag was de hoop gericht op het ontvangen van de stukken voor de bouwaanvraag. Helaas, die waren er niet. Dit was een domper; een dreun. Vooral voor Mark die vreest straks een aantal weken in een verpleeghuis te moeten verblijven.
Dit gaat niet goed zo.!!!!! We kunnen veel hebben maar eens stopt het.
De tijd gaat verder. Voor de bouwaanvraag en wijziging bestemmingsplan hebben we zo al 6 weken nodig en dan de nodige weken bouwtijd nog. Wij werken ons te barsten om als zo goed mogelijk te regelen, je maakt afspraken, je investeert, je volgt cursussen om zo goed mogelijk Mark thuis te kunnen verzorgen, we klussen hard in het nieuwe huis, enz.
Voorlopig zijn we na twee en een halve maand nog niet verder als onze eigen schetsen voor de aanbouw. De architect heeft ze overgenomen en aangeboden aan de GGD. Je hoort niets. Eind mei begin juni naar huis zit er voor Mark niet meer in. 1 juli is nu de streef datum.
Laat ik het voor vandaag maar hierbij laten. We gaan eerst maar onze teleurstelling verwerken.
donderdag 12 april 2007
Foto
Wel foto's gemaakt maar toestel vergeten mee terug te nemen.
Ze komen nog.
PS,
Huisjes staan. Alleen de daken er nog op.
woensdag 11 april 2007
Schoenen passen
Uitkijken naar de e-mail van de architect was het devies. We waren uiteraard benieuwd hoe zij tegen de aanbouw aan zou kijken. Gelukkig bleek dat dit grotendeels hetzelfde was. Zij gaat het verder uitwerken en overleggen met de gemeente ivm de aanpassingen in het kader van de WMO. Bedoeling is dat de aanvraag voor de bouwvergunning vrijdag compleet is.
Verder rare dagen. Gister BenW en wat afspraken. Hierna ’s avond spreekuur. In dit geval bijkletsen met Geraldo. Bedoeling was daarna in het nieuwe huis te gaan klussen. Maar helaas een paar “Rotterdammers”vond het nodig om te gaan schieten op elkaar. Dus dat was richting Rotterdam en laat thuis.
Vandaag was het schoenen passen voor Lian. Samen met Elly van Drommelen ging zij naar Wittekamp en Broos in Rotterdam. Daar werden de schoenen aangemeten en een kleur uitgekozen. Jammer was dat de stand van de voet toch weer achteruit was gegaan. www.wittekamp-broos.nl
Daarna reden Elly en Lian naar het Rijndam, hilarische momenten, angst de weg kwijt te zijn en toch het eindpunt bereikt. Elly bedankt.
En ik?? klussen.!!
Morgen komen een hoop vrienden van Reno helpen met het in elkaar zetten van de tuinhuisjes. Morgen een fotoreportage.
Verwachting tot morgen middernacht
Woensdag 11 april en donderdag 12 april 2007. Wolkenvelden en droog. Overdag van het zuiden uit perioden met zon.In het uiterste zuiden zijn er enkele opklaringen en die breiden zich in de loop van de nacht langzaam naar het noorden uit. In het zuiden is er een kleine kans op een mistbank. In de noordelijke helft is de zuidwestenwind matig, kracht 3 en elders is de wind veranderlijk en zwak. De minimumtemperatuur ligt omstreeks 7 graden. In de ochtend in de zuidelijke helft perioden met zon, elders overheerst de bewolking. In de middag schuift de bewolking en de kans op mist aan zee iets naar het noorden op. De middagtemperatuur ligt rond 17 graden. De wind is veranderlijk kracht 3 of minder. Donderdag wordt, nadat de eventuele mist is verdwenen, een zonnige dag. In het zuiden kan het 20 graden worden en daarbij waait er een zwakke tot matige oostenwind, kracht 2 of 3.
maandag 9 april 2007
2e Paasdag
Een lekker zonnetje op deze tweede Paasdag. Een temperatuur die je aanmoedigt in beweging te zijn en in je lichaam voel je de voorjaarskriebels steeds actiever worden. Zin. Heel veel zin. Dat zijn de ingrediënten om vandaag de dag in te gaan. Klussen in het nieuwe huis. U kent dat wel: behang van de muren krabbelen, kozijnen en deuren schuren, schoonmaken. Ve
rder de boel opmeten en plannen. Waar komen de kasten en bankstel te staan? Wat wordt de kleur van de kozijnen? Nog zat te doen dus. Zelf doe ik de B&W stukken en zit tot vervolgens tot ’s avonds in Rotterdam. Ja dat heb je zo af en toe. Er moet ook gewoon gewerkt worden. Het is allemaal wel druk maar het is nog te doen. De dagen worden “langer” zoals men dat zo mooi zegt. Als of je meer tijd hebt voor alles.
Joost heeft deze “zondag” gebruikt om de oude brommer van Mark weer in elkaar te zetten. Hij had alles uit elkaar gehaald en het frame gespoten. Diep blauw. Samen met Roll heeft hij de Puch weer rijdend gemaakt. Knap gedaan van hem. En gedurfd om juist die brommer weer rijdend te krijgen. Mark vond het allemaal prima. Het hoefde niet voor hem maar vond het achteraf toch ook wel leuk. http://www.stadsherbergdemol.nl/
Mark is uiteindelijk weer terug naar het Rijndam. Daar konden we gelijk aan de slag. Mark krijgt een eigen kamer en dat betekent de hele zooi verhuizen. Dit is de laatste fase in het Rijndam. De volgende verhuizing zal naar huis zijn. Flink de puntjes op de ie zetten waar het gaat om de verzorging. Dat is nu van belang. Veder worden zijn benen nog regelmatig ondersteund en staat hij recht op. Daar moet je je niet te veel bij voorstellen hoor. Ik schreef het al eerder. Het gaat om met name het op deze manier aansterken van de spieren.
De komende week zal er één van veel klussen gaan worden, de tekeningen van de architect verwachten we vrijdag en woensdag worden als het mee zit de tuinhuisje geleverd. We hopen op een zachte landing van het vrachtje.
zondag 8 april 2007
1e Paasdag
Een grote enveloppe geadresseerd aan Mark. Op de enveloppe een postzegel van Thailand. Je denkt na en krab je eens achter de oren. We weten inmiddels dat de weblog ook buiten Nederland en zelfs buiten Europa wordt gelezen. Maar Thailand??? Misschien iemand die op vakantie is in Thailand of op zakenreis. We kunnen niemand bedenken. Dat wordt dus wachten op Mark die de oplossing kan geven. We zijn nieuwsgierig maar we gaan nog niet zo ver om zijn post open te maken.
Als Mark de enveloppe opent blijkt er een kaart en een zakje met Thaise postzegels in te zitten. De verzender schrijft dat hij/zij de postzegels heeft gestuurd op verzoek van Ann. Dat is dus Ann Kelly van de gemeente. Op de gekste momenten en uit meerdere landen heeft Mark kaarten ontvangen. Hartstikke bedankt.
Feyenoord 0-4. Mark kwam samen met Ab van de Burg terug van de wedstrijd. Tenminste ze hadden in cafetaria het Plein, bij Aart televisie gekeken en de prestaties van de "jongens van Zuid" aanschouwd. Ze zijn kennelijk zo gewend geraakt aan de resultaten en het droeve spel van hun cluppie dat ze niet eens meer chagrijnig zijn. Als het zo door gaat verhuist van Feyenoord van het linker- naar het rechterrijtje.
Even de werkzaamheden onderbroken wat die middag vaker gebeurt als de nodige kennissen langs komen. Trost laten we het huis van binnen en
buiten zien.zaterdag 7 april 2007
vrijdag 6 april 2007
Hoera
Het was vanmiddag weer handtekeningen zetten. Het zijn ver de laatste. Deze waren onder de voorlopige verkoopovereenkomst van ons huis. We hebben overeenstemming bereikt met de aspirant kopers. Per 2 juli 2007 worden zij eigenaar van ons “oude” huis. Dat kunnen we dus achter ons laten en dat geeft een goed gevoel. Nu weten we ook waar we naar toe moeten werken. De planning is om half juni te verhuizen.
Veder vandaag de restanten van de tuinhuisjes opgeruimd. Het was toch nog drie keer rijden naar de “vuilstort”. En de aanhang van Jan en El Doolaard is niet klein hoor. http://www.radhoekschewaard.nl/
De nieuwe tuinhuisjes zijn besteld en mogelijk zijn ze er eind van komende week. Kunnen we gaan puzzelen en schilderen.
Passen
Een juiste rolstoel fabriceren is niet eenvoudig bleek vandaag. De modellen die werden gepast werden kritisch bekeken door ergotherapeut van het Rijndam, iemand van de leverancier en 2 adviseurs van de GGD. De belangrijkste beoordelaar was Mark zelf. En wij? Wij mochten het geheel gadeslaan. Men kwam al snel tot de conclusie dat de stoelen die ze mee hadden gebracht niet geschikt waren te maken voor Mark. Vooral de ondersteuning van de rug liet te wensen over. Op aangeven van de therapeut werd besloten een nieuwe sessie te organiseren met twee andere merken rolstoelen. Men gaat niet over één nacht ijs. Men neemt de tijd om een jonge vent van een goede stoel te voorzien.
’s Avonds hebben we met Ise van ’t Hof door het nieuwe huis gelopen en al de schilder-, wit- en de behangklussen doorgenomen. Hij voorzag ons van de nodige adviezen en hij gaat het eea voor ons doen. Met name de plafonds en het behangen van de woonkamer. Daarna werd het gezellig laat en hebben we bij-gebabbeld. Ongeveer een kamer behangen hebben we aan tijd gekletst.
donderdag 5 april 2007
Alles komt uit
Precies, alles komt uit. Zo ook de herkomst van het shirt van Feyenoord met de handtekeningen van de spelers er op en de brief van Pierre van H. We zijn er achter. Het is Ab van den Burg geweest die de nodige contacten heeft binnen de “stadionclub” om zo iets voor elkaar te krijgen. Super, zoals hij dat voor elkaar heeft gekregen. Dat gaat niet zomaar uiteraard. Dan moet je bijna mafioso-achtige-contacten hebben of de nodige centen in je achterzak. Ik weet niet waar ik Ab op in moet schatten. Dat maakt ook niet uit. Het feit dat hij dit deed voor Mark is het enige wat telt.
Vandaag met Hans Steevens gekeken waar in het nieuwe huis de openhaard het best kon worden geplaats. Nou ja, openhaard een houtkachel is het uiteindelijk geworden. Hij komt niet op de plaats waar we hem hadden gedacht. Volgens Hans Steevens is dat een garantie voor een burenruzie. Daar hebben we geen zin in uiteraard. De tijd van uitroken is voorbij dus we hebben een andere plaats gezocht in de woonkamer. Joost ook “blij” want nu loopt het rookgaskanaal door zijn slaapkamer.
http://www.steevens-zoon.com/
Daarna onze plannen doorgesproken met Kees de Man van Bouwbedrijf de Hoeksche Waard. Hij bracht ons ( mij eigenlijk) met beiden benen op de grond.
Het aanbrengen van de nissen in de kamers van Reno en Joost is wel erg ingrijpend en duur.
Het met 1.20 meter naar achter plaatsen van de muur in de kamer heeft tot gevolg een verlaagd plafond over dat gedeelte, een kollom in de eetkamer en een gedeelte van de trap in de woonkamer. Niet doen dus.
Gelukkig was hij positief over het omtoveren van de schuifpui tot openslaande tuindeuren, en het wijzigen van het kozijn tussen de woonkamer en de hal. En dan waar het werkelijk omgaat; de slaap- woon- en badkamer van Mark. Hopen dat de architect er snel duidelijkheid in brengt. Kees en wij wachten het af. Leen den Hartig heeft de tekeningen opgestuurd dus men kan aan de slag.
Lian en ik hebben vervolgens Ikea in Barendrecht bezocht en dan vooral de kastenafdeling. De lucht van grenen en palissander dagen de reukorganen uit en het gemak komt je te gemoet. Je moet wel een bijzondere ezel zijn wil je de plankjes en schroeven niet in de goede volgorde in elkaar kunnen zetten. Nou ja ik weet het niet hoor. Het Smurg en Bjorn vliegt je rond de oren. Maar eerlijk is eerlijk men heeft te bieden wat wij zoeken. Voor de kamers van de jongens hebben we leuken dingen gezien.
Vanavond niet naar Mark. Het Rijndam zal het zonder ons moeten doen. Dat zal ook wel lukken hoor. Maar het is toch vreemd. Zowel Lian als ik hebben afspraken. Lian op de Hoge Weide en ik op het gemeentehuis waar de bewoners van de Bosweg en omgeving gevraagd wordt om mee te denken en praten over inrichting van hun omgeving.
Vandaag met Hans Steevens gekeken waar in het nieuwe huis de openhaard het best kon worden geplaats. Nou ja, openhaard een houtkachel is het uiteindelijk geworden. Hij komt niet op de plaats waar we hem hadden gedacht. Volgens Hans Steevens is dat een garantie voor een burenruzie. Daar hebben we geen zin in uiteraard. De tijd van uitroken is voorbij dus we hebben een andere plaats gezocht in de woonkamer. Joost ook “blij” want nu loopt het rookgaskanaal door zijn slaapkamer.
http://www.steevens-zoon.com/
Daarna onze plannen doorgesproken met Kees de Man van Bouwbedrijf de Hoeksche Waard. Hij bracht ons ( mij eigenlijk) met beiden benen op de grond.
Het aanbrengen van de nissen in de kamers van Reno en Joost is wel erg ingrijpend en duur.
Het met 1.20 meter naar achter plaatsen van de muur in de kamer heeft tot gevolg een verlaagd plafond over dat gedeelte, een kollom in de eetkamer en een gedeelte van de trap in de woonkamer. Niet doen dus.
Gelukkig was hij positief over het omtoveren van de schuifpui tot openslaande tuindeuren, en het wijzigen van het kozijn tussen de woonkamer en de hal. En dan waar het werkelijk omgaat; de slaap- woon- en badkamer van Mark. Hopen dat de architect er snel duidelijkheid in brengt. Kees en wij wachten het af. Leen den Hartig heeft de tekeningen opgestuurd dus men kan aan de slag.
Lian en ik hebben vervolgens Ikea in Barendrecht bezocht en dan vooral de kastenafdeling. De lucht van grenen en palissander dagen de reukorganen uit en het gemak komt je te gemoet. Je moet wel een bijzondere ezel zijn wil je de plankjes en schroeven niet in de goede volgorde in elkaar kunnen zetten. Nou ja ik weet het niet hoor. Het Smurg en Bjorn vliegt je rond de oren. Maar eerlijk is eerlijk men heeft te bieden wat wij zoeken. Voor de kamers van de jongens hebben we leuken dingen gezien.
Vanavond niet naar Mark. Het Rijndam zal het zonder ons moeten doen. Dat zal ook wel lukken hoor. Maar het is toch vreemd. Zowel Lian als ik hebben afspraken. Lian op de Hoge Weide en ik op het gemeentehuis waar de bewoners van de Bosweg en omgeving gevraagd wordt om mee te denken en praten over inrichting van hun omgeving.
Een Joost? Die verkocht zijn scooter
En Reno? Die zat in Den Haag
En Annemarie? Die zat in Eindhoven.
dinsdag 3 april 2007
Architect
Gisteren, maandag, heeft de architect de woning bezocht.
http://www.schimmelpenningh.nl/default.html
Zij heeft de situatie bekeken en foto’s genomen. Ook bespraken we de oplossingen en mogelijkheden voor de uitbreiding voor Mark. Ook werden wat tekeningen overhandigd zodat ze aan de slag kan. De andere tekeningen worden nagezonden. De architect verzorgt het advies en de bouwaanvraag. Dit duurt wel zo’n veertien dagen en dat is een tegenvaller. Zeker voor Mark die erg graag naar huis toe wilt. Zeker nu vandaag afscheid is genomen van Frans. Frans is zover gerevalideerd dat hij naar huis mag net als Mark. De woning van Frans is wel klaar. Mark moet nog “even” doorbijten. Het vertrek van Frans was niet opgemerkt gebleven op het Rijndam. Vooral Mahmut mist hem. Frans en Mahmut hebben elkaar 3 jaar geleden leren kennen in het Rijndam. Na revalidatie ging ieder zijn eigen weg weer om zeven maanden geleden elkaar weer tegen te komen in het Rijndam. Een hecht band ontstond. Mark complementeerde het drietal in december 2006.
Frans veel plezier daar in Hoek van Holland. Zoals afgesproken zullen we zeker contact houden en elkaar regelmatig zien. Voor Mark was je een belangrijke steunpilaar. Dank daar voor.
http://www.schimmelpenningh.nl/default.html
Zij heeft de situatie bekeken en foto’s genomen. Ook bespraken we de oplossingen en mogelijkheden voor de uitbreiding voor Mark. Ook werden wat tekeningen overhandigd zodat ze aan de slag kan. De andere tekeningen worden nagezonden. De architect verzorgt het advies en de bouwaanvraag. Dit duurt wel zo’n veertien dagen en dat is een tegenvaller. Zeker voor Mark die erg graag naar huis toe wilt. Zeker nu vandaag afscheid is genomen van Frans. Frans is zover gerevalideerd dat hij naar huis mag net als Mark. De woning van Frans is wel klaar. Mark moet nog “even” doorbijten. Het vertrek van Frans was niet opgemerkt gebleven op het Rijndam. Vooral Mahmut mist hem. Frans en Mahmut hebben elkaar 3 jaar geleden leren kennen in het Rijndam. Na revalidatie ging ieder zijn eigen weg weer om zeven maanden geleden elkaar weer tegen te komen in het Rijndam. Een hecht band ontstond. Mark complementeerde het drietal in december 2006.
Frans veel plezier daar in Hoek van Holland. Zoals afgesproken zullen we zeker contact houden en elkaar regelmatig zien. Voor Mark was je een belangrijke steunpilaar. Dank daar voor.
maandag 2 april 2007
zondag 1 april 2007
Werken en feesten
Dit keer een foto-impressie van het weekend. Druk maar leuk. Op de foto's missen we de verjaardag van Martijn v.d. Berg, het doen van de nodige boodschappen en de zorg voor Mark die vooral Lian op zich neemt.
Ook missen we foto's van de verjaardag van Paul, broertje van Lian en het bezoek van Lian d'r moeder aan ons nieuwe huis (Ze vond het mooi)
Waar ook geen beelden van zijn is de rit van Reno en Joost naar Hoek van Holland om Frans op te halen en naar het Rijndam waar Mahmut werd ingeladen. Laten we het over het terugbrengen maar niet hebben. Met dank aan Taxi van Dienst die alle drie in een keer meenam. Perfect. Hoefde we zelf niet te rijden.
Abonneren op:
Posts (Atom)