Gladjes

Jaaaah, gladjes, echt gladjes bedoel ik dan. De stukadoor heeft een zak of 10 wit poeder en zo’n 150 liter water verwerkt tot een smurrie die hij met krachtige en vaste hand op de muren en het plafond smeerde. Vakkundig en haast met sierlijke streken werd de smurrie over de wanden verdeeld. Kilo’s van het goedje verdwenen er in gaten en andere oneffenheden. Even op laten stijven en met zachte hand werd de bovensten laag glad getrokken. Langzaam verdween het ruwe uiterlijk van de kamer en badkamer in en vriendelijkere omgeving. Tja, het zag er na twee dagen strijken en wrijven gans anders uit.

Onze bewondering voor deze snellen gedaante wisseling was een uitdaging voor Jaco, Leon en Fabian. Ook Willen liet zich niet onbetuigd en kwam langs. Dat konden zij ook en nog beter moeten ze hebben gedacht. Dat kunnen “wij” beter. De afwerkvloer er in dus. De zakken cement en zand werden aangevoerd. Ook een cementmolen ging zijn luidruchtige rondjes draaien. De werkzaamheden werden perfect op elkaar afgestemd en afspraken gemaakt. Zand en cement in de molen en water erbij. Ja, en niet zomaar maar juist afgepaste hoeveelheden. Waar ik dacht een lekker papje te gebruiken werd hier, na de nodige omwentelingen van de cementmolen de kruiwagen gevuld met een korrelig vochtig maar goed smeerbaar goedje. Dat geheel werd uitgesmeerd over het beton en inderdaad vormde dit een gladde afwerk vloer.

Met al dat smeren is wel het nodige water in de aanbouw gekomen. Dat moet er uit. Normaal zet je een raam open maar dat is nu onvoldoende. Dus een ontwateringmachine staat nu te draaien om al die liters vocht uit wanden en vloer te onttrekken.