Welkom thuis

Thuis, welkom thuis. Dat werd menig keer uitgesproken afgelopen dinsdag. Er kwamen heel wat mensen “aanwaaien” om Mark te begroeten. Dat deze we in het nieuwe huis. Daar hadden we alle ruimte tenslotte. Mark genoot er van en vierde zijn thuiskomst met veel van zijn vrienden. Het was stik gezellig en we sluiten een periode af. Een periode die begon met een smak op het wegdek van de Mookhoek en via Amsterdam naar het Rijndam. Het Rijndam waar hij bijna een half jaar aan zijn revalidatie heeft gewerkt en waar men nu zegt dat hij zelfstandig genoeg is om naar huis te gaan. Heel veel dank voor de goede zorgen voor Mark maar ook dank voor de aandacht die men voor ons had. En die dank is dan niet alleen voor verpleging, fysio, ergo, maatschappelijkwerk, artsen en nog veel meer maar die dank gaat ook uit naar de lotgenoten die Mark en ons er door hen hebben gesleept. In bijzonder Mahmut, Frans, George en Barbara. Het Rijndam zullen we ook in de toekomst nog regelmatig bezoeken. Bijvoorbeeld volgende week al omdat we dan de eerste afspraak hebben bij zoiets als een poli. En dat reizen naar ziekenhuizen is ook nog niet voorbij. Morgen hebben we een dagje Dijkzigt waar men Mark weer aan allerlei controles en onderzoeken onderwerpt. Voor de rest langzaam aan gaan wennen en rust zien te vinden. Dat was ook de mening van Paul Visschedijk, onze huisarts die even langs kwam. Hij kent ons gezin als geen ander en is er als we hem nodig hebben. Kortom lekker thuis genieten en langzaam de zaken weer op pakken. We moeten ook realistisch zijn. Mark is niet alleen zelfstandig genoeg om naar huis te gaan maar hij is ook uit gerevalideerd. Toen ik het hier over had met hem en zei dat er toch misschien nog wel een ietsepietsie zou veranderen was hij duidelijk. “Droom maar lekker pa.” We gaan het zien.